Πολιτιστικό πρόγραμμα: Η υπέροχη Άλκη Ζέη...

Λεπτομέρειες: Δημοσιεύτηκε στις Τρίτη, 26 Μαΐου 2015 21:49; Γράφτηκε από τον/την dimkarval; Εμφανίσεις: 2531

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Η υπέροχη Άλκη Ζέη?

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΤΑΞΗ

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ: ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2014-2015

Στο πρόγραμμα συμμετείχαν 23 μαθητές και μαθήτριες, 16 αγόρια και 7 κορίτσια (αμιγές τμήμα). Οι συναντήσεις της ομάδας πραγματοποιούνταν την ώρα της Ευέλικτης ζώνης, αλλά και με διάχυση σε όλα τα μαθήματα, μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας.

Επιλογή θέματος: Αρχικά, η υπεύθυνη εκπαιδευτικός αποφάσισε η τάξη να ασχοληθεί με ένα πολιτιστικό πρόγραμμα και συγκεκριμένα με κάποιον διάσημο συγγραφέα παιδικών βιβλίων (λογοτεχνικό εργαστήριο). Η Άλκη Ζέη ήταν η πρώτη επιλογή, όμως έπρεπε να συμφωνήσουν και οι μαθητές. Ευτυχώς, ανάμεσα σε διάφορα ονόματα, αυτοί διάλεξαν την Άλκη Ζέη.

Υποθέματα

Ποια είναι η Άλκη Ζέη;
Σύντομη γνωριμία με τα σημαντικότερα έργα της Άλκη Ζέη
«Η μωβ ομπρέλα»
«Ο θείος Πλάτων»

Παιδαγωγικοί στόχοι

Να γνωρίσουν οι μαθητές τη συγγραφέα και να έρθουν σε επαφή με κείμενά της
Να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον των μαθητών για την ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων ? Φιλαναγνωσία
Να εκφραστούν τα παιδιά με διάφορους τρόπους, να ανταλλάξουν ιδέες και απόψεις

Μεθοδολογία υλοποίησης

Μέθοδος Project (Σχέδιο εργασίας)
Ομάδες εργασίας
Επεξεργασία κειμένου
Ερέθισμα με προβολή και σχολιασμό σχετικών εικόνων και βίντεο
Παιχνίδι ρόλων
Δραματοποίηση
Παραγωγή γραπτού λόγου
Συνέντευξη
Εικαστική έκφραση
Προφορική έκφραση

Πεδία σύνδεσης με τα προγράμματα σπουδών των αντίστοιχων γνωστικών αντικειμένων

Γλώσσα: Ανάγνωση κειμένων και επεξεργασία τους, παραγωγή γραπτού λόγου, προφορική έκφραση, αιτιολόγηση της άποψής μου με επιχειρήματα

Μαθηματικά: Επίλυση προβλημάτων και των τεσσάρων πράξεων, εμπνευσμένα από βιβλία της συγγραφέως

Αισθητική αγωγή: Δημιουργία πινάκων, δραματοποίηση, παιχνίδι ρόλων, αισθητική έκφραση

Χρονική εξέλιξη του προγράμματος

*1^οςΜΗΝΑΣ*	Δεκέμβριος (Αρχές 2^ου τριμήνου): Θα γίνει διερεύνηση του θέματος και συλλογή όλων των απαραίτητων υλικών, καθώς επίσης θα πραγματοποιηθεί και ο ολοκληρωτικός σχεδιασμός του προγράμματος.
*2ος ΜΗΝΑΣ*	Ιανουάριος: Αυτόν το μήνα θα εργαστούμε πάνω στις δραστηριότητες που θα υποστηρίξουν το πρώτο υπόθεμα του προγράμματος.
*3ος ΜΗΝΑΣ*	Φεβρουάριος: Θα πραγματοποιηθούν οι δραστηριότητες του δεύτερου υποθέματος.
*4ος ΜΗΝΑΣ*	Μάρτιος: Αυτόν το μήνα θα ασχοληθούμε με το τρίτο υπόθεμα.
*5ος ΜΗΝΑΣ*	Απρίλιος: Θα ολοκληρωθούν οι δραστηριότητες του τελευταίου υποθέματος και θα γίνει αξιολόγηση των αποτελεσμάτων. Τέλος, να σημειωθεί ότι κάποια στιγμή είτε το Μάιο είτε στο τέλος της σχολικής χρονιάς θα παρουσιαστούν τα αποτελέσματα του προγράμματος στους γονείς/κηδεμόνες, για να γίνει διάχυση στην τοπική κοινωνία.

Δραστηριότητες

1. Για αρχή του προγράμματος αποφασίστηκε οι μαθητές να γνωρίσουν λίγα και σημαντικά πράγματα για τη ζωή της συγγραφέως, να δουν φωτογραφίες της, παλιές και νέες, και να διαβάσουν μια συνέντευξή της με αυτοβιογραφικές πληροφορίες. Να σημειώσουμε ότι φωτογραφίες, η βιογραφία και η συνέντευξη αναρτήθηκαν στους τοίχους του διαδρόμου δίπλα στην αίθουσα διδασκαλίας, για να γνωστοποιήσουμε σε όλη τη σχολική μονάδα το θέμα με το οποίο επρόκειτο να ασχοληθούμε αλλά και για να προσφέρουμε τις ίδιες πληροφορίες και στους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου.

Ακολουθούν μια σχετική φωτογραφία, η βιογραφία και η συνέντευξη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα και πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια στη Σάμο, απ? όπου καταγόταν η μητέρα της. Όταν άρχισε το σχολείο, η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στο Μαρούσι και στη συνέχεια στην Αθήνα.

Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας.

Η σχέση της με το γράψιμο ξεκίνησε από τα γυμνασιακά της χρόνια, γράφοντας έργα για το κουκλοθέατρο, διηγήματα και νουβέλες, που δημοσιεύονταν σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Παράλληλα με το γράψιμο, αγωνίστηκε ενεργά για την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία, συμμετέχοντας στο αριστερό κίνημα από τα χρόνια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Η συμμετοχή της σ? αυτό τον αγώνα καθόρισε την προσωπική ζωή της. Από το 1952 μέχρι το 1964 έζησαν μαζί με τον άντρα της, το θεατρικό συγγραφέα Γιώργο Σεβαστίκογλου, σαν πολιτικοί πρόσφυγες στη Σοβιετική Ένωση, αρχικά στην Τασκένδη και ύστερα στη Μόσχα, όπου γεννήθηκαν και τα δυο παιδιά τους. Επέστρεψαν στην Ελλάδα το ?64 για να ξαναφύγουν το ?67 στο Παρίσι, όπου παρέμειναν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70 λόγω της δικτατορίας

Ο καθαρός τρόπος γραφής της, η γλωσσική αρτιότητα, η κριτική στάση απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις, το χιούμορ και η διεισδυτική ματιά στα γεγονότα, είναι τα χαρακτηριστικά των έργων της Άλκης Ζέη που το έχουν κάνει να αγαπηθεί από το ελληνικό και το ξένο αναγνωστικό κοινό. Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα , Το καπλάνι της βιτρίνας και Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου, συμπεριλαμβάνονται στα διαχρονικά πολυδιαβασμένα βιβλία της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.

Εκτός από την Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα, τα βιβλία της απευθύνονται κυρίως στα παιδιά και τους εφήβους, πάντα όμως διαβάζονται με μεγάλη ευχαρίστηση και από τους ενήλικες. Εμπνέονται από προσωπικές της εμπειρίες υφαίνοντας την υπόθεσή τους παράλληλα με ιστορικά γεγονότα. Τα θέματα που πραγματεύονται είναι καθημερινά και πανανθρώπινα.

Το Καπλάνι της βιτρίνας, το πρώτο της μυθιστόρημα, υπήρξε έργο - σταθμός για την ελληνική παιδική λογοτεχνία και θεωρείται πλέον ένα κλασικό έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας για παιδιά, με συνεχείς επανεκδόσεις από το 1963 που πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα και πολλές μεταφράσεις και διακρίσεις στο εξωτερικό. Η Άλκη Ζέη αποτελεί πρέσβειρα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό, καθώς το σύνολο του έργου της είναι μεταφρασμένο και κυκλοφορεί σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο. Η ίδια έχει επίσης μεταφράσει από τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα ρωσικά αρκετά βιβλία, ανάμεσα στα οποία έργα των Τζιάννι Ροντάρι και Βέρα Πανόβα.

Άλκη Ζέη σε πρώτο πρόσωπο

«Από τα μικρά μου χρόνια ως σήμερα, ας μην πω με ακρίβεια πόσα είναι γιατί θα τρομάξω κι εγώ η ίδια, έζησα έναν πόλεμο, δύο εμφύλιους πολέμους, δύο δικτατορίες και δύο προσφυγιές. Δεν τα έζησα σαν απλός παρατηρητής, αλλά παίρνοντας ενεργό μέρος κάθε φορά κι έτσι και να ήθελα δεν θα μπορούσε το συγγραφικό μου έργο να μην επηρεαστεί από τα γεγονότα αυτά που συγκλόνισαν τον τόπο μας. Άθελα μου η ζωή μου μπλέχτηκε μέσα στην ιστορία κι έγινα κι εγώ ένα κομμάτι της. Το συγγραφικό μου λοιπόν έργο, θέλω δε θέλω είναι γεμάτο ιστορία.«

Γράφοντας το πρώτο μου μυθιστόρημα, Το καπλάνι της βιτρίνας, που είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό και περιγράφει τα παιδικά μου χρόνια στη Σάμο, πώς να μην έχει αναφορές στη δικτατορία του Μεταξά το 1936, που εισέβαλε στη ζωή μας και μπλέχτηκε με τα παιχνίδια μας.

Το μυθιστόρημα αυτό παρόλο που ήτανε το πρώτο μου, δε με δυσκόλεψε πολύ. Ούτε το κύριο μέλημά μου ήτανε να μιλήσω στα παιδιά για τη δικτατορία. Αυτά που έγραφα ήτανε ιστορίες που διηγιόμουν κάθε βράδυ στα παιδιά μου πριν κοιμηθούν, για την αδελφή μου και για μένα, για τον παππού μας και γενικά για τα παιδικά μας χρόνια στη Σάμο. Τους μιλούσα με πολύ χιούμορ για τα κατορθώματά μας, τους φίλους μας και τα παιχνίδια μας κι όσο για τη δικτατορία ξεπήδησε από μόνη της.

Σε καμιά από τις 33 χώρες που κυκλοφόρησε Το καπλάνι της βιτρίνας δεν αναφέρθηκε σαν πολιτικό βιβλίο - όπως στην Ελλάδα όταν πρωτοβγήκε το 1963 - αλλά σαν μυθιστόρημα με αναφορές στην ιστορία. Στην Αμερική μάλιστα, την ώρα που στη χώρα μας η χούντα το είχε απαγορέψει σαν κομμουνιστικό βιβλίο, έπαιρνε το βραβείο για το καλύτερο ξένο παιδικό βιβλίο.

Έπρεπε να έρθει η δικτατορία του 1967 να τη δουν τα παιδιά με τα ίδια τους τα μάτια, να τη ζήσουν μέσα στα σπίτια τους για να γίνει κατανοητό από τους μεγάλους πως αλίμονο αν δεν μιλάμε στα παιδιά μας για την ιστορία του τόπου τους.

Είπα πως το πρώτο μου μυθιστόρημα δεν με δυσκόλεψε να το γράψω, αργότερα όμως τρόμαξα και είδα πόσο δύσκολο είναι να συνδυάσεις την ιστορία με το μύθο κι ακόμα να την πεις στα παιδιά όχι σαν μάθημα, μα σαν κάτι που θα τα θέλξει και θα τα κάνει να αναζητήσουν να μάθουν για εποχές που σφράγισαν τη χώρα μας και που κατά κανόνα δεν τις μαθαίνουν στο σχολείο.

Ύστερα από μια δεκάχρονη παραμονή μου μακριά από την Ελλάδα, όταν γύρισα το 1964, διαπίστωσα με μεγάλη μου έκπληξη πως τα παιδιά δεν ήξεραν σχεδόν τίποτα για τον πόλεμο - έξω από το «όχι» του Μεταξά - και τη μεγάλη αντίσταση της χώρας μας στον κατακτητή. Πολλοί γονείς που ήξερα πως οι ίδιοι είχαν πάρει μέρος στην αντίσταση δεν είχαν αφηγηθεί τίποτα στα παιδιά τους. Όσον αφορά το σχολείο, αυτά τα γεγονότα και κυρίως η Αντίσταση, ήτανε τελείως έξω από το σχολικό πρόγραμμα και ούτε επιτρεπόταν στους δασκάλους να μιλάνε γι? αυτή την Ιστορία που δεν ήτανε και τόσο μακρινή και την είχα ολοζώντανη στη μνήμη μου.

Έτσι έγραψα τον Μεγάλο περίπατο του Πέτρου, ενώ βρισκόμουνα μακριά από την Ελλάδα στο Παρίσι, εξαιτίας της Χούντας αυτή τη φορά. Στο βιβλίο αυτό μιλώ για τον πόλεμο, την κατοχή και την αντίσταση. Βάζω για ήρωα ένα μικρό αγόρι, για να είναι το έργο πιο κοντά στα παιδιά και το τοποθετώ σε μια οικογένεια που δεν έχει σχέση με τη δική μου, για να απομακρυνθώ από την αυτοβιογραφία. Πώς όμως να απομακρυνθώ όταν τα γεγονότα που περιγράφω τα έχω ζήσει εγώ η ίδια, μέρα τη μέρα, στιγμή τη στιγμή; Έτσι σε κάθε σελίδα του βιβλίου υπάρχει ένα κομμάτι από μένα. Βρίσκομαι ακόμα μέσα στο τριζόνι, στη χελώνα, το σκύλο, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη αφήγηση.

Όταν λέω έζησα την ιστορία κι εγώ κι ολόκληρη η γενιά μου, εννοώ πως η ζωή μας ήτανε ο πόλεμος, η κατοχή και η αντίσταση. Η πείνα, ο φόβος, το μίσος για τον κατακτητή, ανακατεύονταν μέσα στα παιχνίδια μας, στα διαβάσματα μας, στους έρωτές μας, μαζί με τον πόθο για ζωή και ελευθερία. Το αίσθημα της πείνας ήθελα να το περιγράψω και να κάνω τα παιδιά να νιώσουν πώς ζούσαν εκείνη την εποχή οι συνομήλικοί τους. Η πείνα από μόνη της είναι μια ιστορία φρίκης. Κι αν το δει κανείς με ψυχρό μάτι θα αναρωτηθεί αν μπορούμε να πούμε στα παιδιά μια τόσο φριχτή ιστορία, σαν κι αυτή που περιγράφω στον Μεγάλο περίπατο του Πέτρου, όπου οι δυο μικροί ήρωες πήγαν να πετάξουν την πεθαμένη γιαγιά του Πέτρου - που την αγαπούσε πολύ - γιατί αν δήλωναν τον θάνατό της, για να τη θάψουν, έπρεπε να παραδώσουν το δελτίο του ψωμιού της, πολύτιμο για την επιβίωση.

Αυτό νομίζω ήτανε το πιο μεγάλο μου κατόρθωμα, να διηγηθώ αυτή τη σκηνή, μα με το χιούμορ, την ευαισθησία και τη συγκίνηση που χαρακτηρίζει τα παιδιά, έτσι που να μην προκαλεί φρίκη. Στη Γαλλία, όταν μεταφράστηκε το βιβλίο, πήρα γι? αυτή ειδικά τη σκηνή τόσο καλές κριτικές, που δεν μου είναι βολικό να τις αναφέρω.

Την ιστορία τη μεταχειρίστηκα και με... πονηριά. Είχε γίνει η δικτατορία του 1967. Εγώ βρισκόμουν αυτοεξόριστη με την οικογένειά μου στο Παρίσι και το 1973 αποφάσισα ύστερα από χίλιους δισταγμούς να έρθω στην Αθήνα, για να δω την άρρωστη μητέρα μου. Έπεσα πάνω στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και δεν μετανιώνω που έζησα πάλι την ιστορία από κοντά.

Γυρνώντας στο Παρίσι ήθελα να γράψω γι? αυτό το γεγονός, μα μ? ένοιαζε να κυκλοφορήσει το βιβλίο στην Ελλάδα, που σίγουρα η λογοκρισία θα το απαγόρευε. Έτσι στο Κοντά στις ράγιες τοποθετώ την ιστορία μου στην προεπαναστατική Ρωσία της εποχής των τσάρων. Ο καμβάς, ήτανε ένα βιβλίο ρωσικό που διάβαζε με πάθος η κόρη μου στα εννιά της χρόνια, όταν ζούσαμε στη Μόσχα. Παίρνω λοιπόν από τις Ελληνικές εφημερίδες την περιγραφή της εισόδου των τανκς στο Πολυτεχνείο και την τοποθετώ στην Πετρούπολη, την μακρινή εκείνη εποχή που άρχισαν οι εξεγέρσεις των φοιτητών εναντίον του τσάρου. Μόνο που αντί τανκς βάζω άλογα. Και μπαίνει η αστυνομία καβάλα στα άλογα γκρεμίζοντας τη σιδερένια πόρτα κι όλα εξελίσσονται ακριβώς όπως το 1973 στο Πολυτεχνείο στην Αθήνα. Κι άλλα πολλά γεγονότα από την περίοδο της χούντας τα τοποθετώ στην μακρινή και άγνωστη για τα παιδιά Ρωσία. Η δεκάχρονη ηρωΐδα μου αγαπήθηκε πολύ απ? αυτά και σε όλο βέβαια το μυθιστόρημα ξεπροβάλλει το μικρό κορίτσι που ήμουνα εγώ στα φασιστικά σχολεία της δικτατορίας του Μεταξά.

Με το μυθιστόρημά μου Η μωβ ομπρέλα κλείνει μία τριλογία. Παρόλο που γράφτηκε αργότερα, διαδραματίζεται πριν από την εποχή του Μεγάλου περίπατου του Πέτρου. Είναι το τελευταίο καλοκαίρι πριν από την κήρυξη του πολέμου στην Ελλάδα. Στην Ευρώπη ο πόλεμος έχει αρχίσει για τα καλά. Ο στρατός του Χίτλερ κάνει παρέλαση στα Ιλίσια πεδία. Πόλεμος, φασισμός, αντίσταση φτάνουν στους μικρούς μου ήρωες μέσω ενός Γάλλου καθηγητή που μένει στον απάνω όροφο του σπιτιού τους και του μικρού ανιψιού του που έρχεται από τη Γαλλία - από τη περιοχή που δεν είχαν καταλάβει ακόμα οι Γερμανοί - για να μείνει με το θείο του, γιατί οι γονείς του έχουν πάρει μέρος στην αντίσταση και βρίσκονται σε κίνδυνο. Ένα κοριτσάκι δέκα χρονών και τα δυο πιο μικρά δίδυμα αδερφάκια της είναι οι ήρωες μου και γύρω τους οι φίλοι και οι μεγάλοι. Δυο ξεχωριστοί κόσμοι, παιδιά και μεγάλοι, που ζουν και αντιλαμβάνονται διαφορετικά όλα τα γεγονότα, μικρά και μεγάλα.

Τα πολύ δύσκολα άρχισαν με το μυθιστόρημά μου, Η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα. Αν αποφασίσεις να γράψεις ένα αφήγημα όχι για παιδιά αντλώντας από τα προσωπικά σου βιώματα, χωρίς όμως να είναι αυτοβιογραφικό, κι αν θέλεις μάλιστα να το τοποθετήσεις σε ιστορικό πλαίσιο, έχεις να αντιμετωπίσεις τεράστια προβλήματα. Βασανίστηκα πολύ πριν αρχίσω να το γράφω, κυρίως γιατί έψαχνα την ιστορική αλήθεια. Μέσα όμως στην έρευνα μου κατάλαβα πως η αλήθεια που γύρευα δεν ήτανε καταγραμμένη πουθενά. Μόνο μαρτυρίες αυτής της περιόδου - πόλεμος, κατοχή, αντίσταση, εμφύλιος - κατέγραφαν αυτά τα γεγονότα που καθένας τα περιέγραφε όπως τα έζησε. Έτσι αποφάσισα πως τα ιστορικά γεγονότα θα παρουσιαστούν όπως τα είδε και τα έζησε η ηρωΐδα μου. Τα γεγονότα δεν είναι φανταστικά, τα έχω ζήσει εγώ η ίδια. Θα μπορούσε λοιπόν να τα έχει ζήσει και η ηρωΐδα μου περνώντας τα μέσα από το δικό της πρίσμα.

Το παλαιό πρόβλημα της σχέσης ζωής και τέχνης, μύθου και ιστορίας, πραγματικού και φανταστικού, αληθινού και αληθοφανούς ήτανε τα μεγάλα προβλήματα που με τρόμαζαν όσο έγραφα το βιβλίο τόσο που όταν το τελείωσα αναρωτιόμουνα αν θα το δώσω να εκδοθεί. Όταν γράφεις για την τόσο πρόσφατη ιστορία είσαι πολύ ευάλωτος. Οι ιστορικοί ψάχνουν να βρουν μια ιστορική αλήθεια και οι αναγνώστες που έζησαν τα γεγονότα τα βλέπουν μέσα από το δικό τους πρίσμα και φυσικά αναζητούν να τα έχεις δει και συ έτσι. Δεν ήθελα να γράψω ούτε την ιστορία μιας εποχής που ακόμα δεν είναι ξεκάθαρη ούτε την αυτοβιογραφία μου, αλλά όσα γράφω να είναι η αλήθεια έστω κι αν αυτή η αλήθεια περνούσε μέσα από μένα.

Δεν έγραψα άλλο μυθιστόρημα για μεγάλους , κι αν έγραψα συνέχεια για παιδιά είναι γιατί θέλησα να καταγράψω αυτές τις σημαντικές στιγμές της ιστορίας του τόπου μας, που τις έζησε η γενιά μου, γιατί φοβάμαι πως αν δεν καταγραφούν, θα φύγουν μαζί με εμάς.

Τα δύο τελευταία μου μυθιστορήματα, Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της και το πολύ πρόσφατο Ο ψεύτης παππούς, αναφέρονται σε σημερινή εποχή. Δεν αντλώ πια αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια, οι ήρωες μου είναι σημερινά παιδιά. Η ιστορία όμως φαίνεται μου? βγαίνει από τα αυτιά. Έτσι στην «Κωνσταντίνα» με τη γιαγιά και τις φιλενάδες της και στον «Ψεύτη παππού» με τον παππού, εμφανίζεται η ιστορία.

Αν πέτυχα να κάνω τα παιδιά να την ακούσουν τουλάχιστον, το μέλλον θα δείξει.

2. Ως δεύτερη δραστηριότητα οι μαθητές παρακολούθησαν, με τη βοήθεια της υπεύθυνης δασκάλας της Πληροφορικής, στην αίθουσα των υπολογιστών μια συνέντευξη που είχε δώσει η Άλκη Ζέη πριν από λίγα χρόνια, ώστε να μάθουν περισσότερα, να την ακούσουν να μιλάει και να αποκτήσουν μια κάποια οικειότητα

3. Στη συνέχεια, περάσαμε σε ένα πιο πρακτικό μέρος. Δείξαμε στα παιδιά πολλά βιβλία της και τους είπαμε λίγα λόγια για αυτά. Μετά από ψηφοφορία, επιλέχθηκαν δύο, «Η μωβ ομπρέλα» και «Ο θείος Πλάτων», τα οποία θα διαβάζαμε στην ώρα της Φιλαναγνωσίας ολόκληρα και πάνω στα οποία θα βασίζονταν οι επόμενες δραστηριότητες.

4. Η τέταρτη δραστηριότητα διήρκησε αρκετά, καθώς ήταν η ανάγνωση του βιβλίου «Η μωβ ομπρέλα», κυρίως την ώρα της Φιλαναγνωσίας. Οι μαθητές κάθονταν στο πάτωμα με τα μαξιλαράκια τους και όλοι μαζί μια παρέα διαβάζαμε το ωραίο αυτό έργο. Απαντούσαμε σε ερωτήσεις, κάναμε ουσιαστικές συζητήσεις, μάθαμε άγνωστες λέξεις κ.ά.

5. Όταν ολοκληρώθηκε η ανάγνωση του κειμένου, χωρίστηκαν οι μαθητές σε ομάδες και κάθε ομάδα, που είχε το δικό της όνομα, έπρεπε να λύσει το ίδιο κρυπτόλεξο με τις άλλες. Όποια ομάδα κατάφερνε να βρει όλες τις σχετικές με το θέμα λέξεις θα ήταν και η νικήτρια.

6. Στην έκτη δραστηριότητα τα παιδιά χωρίστηκαν πάλι σε ομάδες και ζωγράφισαν σε χαρτόνια με τέμπερες εικόνες που τους έμειναν από την ανάγνωση του βιβλίου.

7. Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με την ανάγνωση του βιβλίου «Ο θείος Πλάτων». Περάσαμε αρκετές ώρες διαβάζοντάς το, όπως ακριβώς κάναμε και με το πρώτο βιβλίο.

8. Αφού ολοκληρώθηκε η ανάγνωση του βιβλίου, χωρίσαμε τους μαθητές σε ομάδες και έλυσαν ένα κρυπτόλεξο με λέξεις-κλειδιά παρμένες από το βιβλίο.

ΚΡΥΠΤΟΛΕΞΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΙΟ ΠΛΑΤΩΝ

ΟΝΟΜΑ ΟΜΑΔΑΣ:??????????????

Γ	Α	Θ	Η	Ν	Α	Ψ	Ω	Μ
Ε	Μ	Φ	Υ	Λ	Ι	Ο	Σ	Ν
Κ	Α	Ρ	Α	Μ	Ε	Λ	Α	Τ
Κ	Σ	Β	Α	Ν	Ι	Α	Σ	Ι
Α	Σ	Π	Φ	Η	Ξ	Γ	Ψ	Ν
Τ	Ω	Ψ	Χ	Ψ	Μ	Α	Π	Ν
Ε	Δ	Φ	Δ	Ν	Ε	Ι	Ε	Τ
Π	Λ	Α	Τ	Ω	Ν	Δ	Ι	Α
Π	Ρ	Λ	Ο	Κ	Ρ	Α	Ρ	Ν
Ο	Ζ	Ρ	Λ	Α	Φ	Ρ	Η	Ν
Η	Β	Ω	Ξ	Ρ	Γ	Α	Ν	Τ
Υ	Λ	Σ	Μ	Δ	Η	Κ	Η	Ο
Β	Θ	Ι	Θ	Ι	Λ	Ο	Μ	Ν
Ν	Φ	Α	Τ	Α	Π	Σ	Λ	Λ

9.Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο συμπλήρωσαν οι μαθητές για να αξιολογήσουν το πρόγραμμα και να εκφράσουν τη γνώμη τους. Ασφαλώς, τα ερωτηματολόγια αυτά κυρίως αποτέλεσαν δικό μας εργαλείο αξιολόγησης. Θέλαμε να καταλάβουμε πόσο διδακτικό, ψυχαγωγικό και ενδιαφέρον ήταν το συγκεκριμένο πρόγραμμα για τους μαθητές.

Μετά από ενδελεχή μελέτη των ερωτηματολογίων, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι το πρόγραμμα ήταν αρκετά ελκυστικό και ενδιαφέρον, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών το αξιολόγησε με άριστα (10). Από απαντήσεις σε σχετικές ερωτήσεις φάνηκε ότι θέλουν να ασχοληθούν ξανά στο μέλλον με προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων. Κατά τη διάρκεια εφαρμογής των δραστηριοτήτων, ένιωσαν χαρά, ευτυχία αλλά και κούραση, διασκέδασαν αρκετά, τους άρεσε πολύ η ανάγνωση των βιβλίων μέσα στην τάξη και έδειξαν αρκετά ικανοποιητικό ενδιαφέρον.

Στην επόμενη σελίδα ακολουθεί το ερωτηματολόγιο.

Δυσκολίες και αλλαγές

Κατά την εφαρμογή των δραστηριοτήτων εμφανίστηκαν κάποια προβλήματα. Αρχικά, λόγω έλλειψης χρημάτων δεν καταφέραμε να αγοράσουμε υλικά όπως καμβάδες, πηλό κτλ. Ο αριθμός των μαθητών δυσκόλεψε την κατάσταση. Επιπλέον, ο λιγοστός χρόνος που είχαμε στη διάθεσή μας, λόγω της πίεσης της ύλης και πολλών άλλων υποχρεώσεων που βγήκαν στη συνέχεια, μας ανάγκασε να μην πραγματοποιήσουμε και άλλες δραστηριότητες που είχαμε στο μυαλό μας, όπως η δραματοποίηση του έργου «Η μωβ ομπρέλα». Τέλος, κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης των βιβλίων παρατηρήσαμε ότι δεν θα μας έφτανε ο χρόνος να τα ολοκληρώσουμε, και έτσι διαβάσαμε τα βασικότερα σημεία, ώστε να έχει μια ροή η ιστορία.

Προτάσεις βελτίωσης

1. Προτείνουμε να επιλεχθεί ένα βιβλίο για ανάγνωση, έτσι ώστε να υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για να διαβαστεί ολόκληρο και για να εφαρμοστούν διάφορες δραστηριότητες πάνω σε αυτό.

2. Θα ήταν επίσης πολύ ωραίο να υπήρχε η οικονομική δυνατότητα να δωριστεί σε όλους τους μαθητές το βιβλίο ή τα βιβλία με τα οποία ασχολήθηκαν.

3. Οι ζωγραφιές για το βιβλίο «Η μωβ ομπρέλα» θα ήταν προτιμότερο να γίνουν σε καμβά, διότι θεωρούμε πως το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο και ομορφότερο.

Επίλογος

Κλείνοντας, θα θέλαμε να σας αναφέρουμε ότι πραγματοποιήθηκε παρουσίαση του προγράμματος στους γονείς μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας και ότι για να πραγματοποιηθεί περισσότερη διάχυση στην τοπική κοινωνία αναρτήσαμε πληροφορίες με φωτογραφίες από τις δραστηριότητες που εφαρμόστηκαν στην ιστοσελίδα του σχολείου μας. Επιπλέον, στο τέλος της σχολικής χρονιάς οι μαθητές θα πάρουν μαζί τους ως ενθύμιο έναν φάκελο που περιέχει σχετικά με το πρόγραμμα φυλλάδια και σε ψηφιακή μορφή φωτογραφίες, οι οποίες βέβαια δεν θα απεικονίζουν τα πρόσωπα των μαθητών. Επιπλέον, πρέπει να τονίσουμε την αξία τέτοιων προγραμμάτων, καθώς δίνεται η ευκαιρία σε εκπαιδευτικούς αλλά και μαθητές να ασχοληθούν με κάτι που ξεφεύγει από τα στενά όρια του αναλυτικού προγράμματος, να διασκεδάσουν και να εκφραστούν με πολλούς και διάφορους τρόπους.

Γ	Α	Θ	Η	Ν	Α	Ψ	Ω	Μ
Ε	Μ	Φ	Υ	Λ	Ι	Ο	Σ	Ν
Κ	Α	Ρ	Α	Μ	Ε	Λ	Α	Τ
Κ	Σ	Β	Α	Ν	Ι	Α	Σ	Ι
Α	Σ	Π	Φ	Η	Ξ	Γ	Ψ	Ν
Τ	Ω	Ψ	Χ	Ψ	Μ	Α	Π	Ν
Ε	Δ	Φ	Δ	Ν	Ε	Ι	Ε	Τ
Π	Λ	Α	Τ	Ω	Ν	Δ	Ι	Α
Π	Ρ	Λ	Ο	Κ	Ρ	Α	Ρ	Ν
Ο	Ζ	Ρ	Λ	Α	Φ	Ρ	Η	Ν
Η	Β	Ω	Ξ	Ρ	Γ	Α	Ν	Τ
Υ	Λ	Σ	Μ	Δ	Η	Κ	Η	Ο
Β	Θ	Ι	Θ	Ι	Λ	Ο	Μ	Ν
Ν	Φ	Α	Τ	Α	Π	Σ	Λ	Λ

Γ	Α	Θ	Η	Ν	Α	Ψ	Ω	Μ
Ε	Μ	Φ	Υ	Λ	Ι	Ο	Σ	Ν
Κ	Α	Ρ	Α	Μ	Ε	Λ	Α	Τ
Κ	Σ	Β	Α	Ν	Ι	Α	Σ	Ι
Α	Σ	Π	Φ	Η	Ξ	Γ	Ψ	Ν
Τ	Ω	Ψ	Χ	Ψ	Μ	Α	Π	Ν
Ε	Δ	Φ	Δ	Ν	Ε	Ι	Ε	Τ
Π	Λ	Α	Τ	Ω	Ν	Δ	Ι	Α
Π	Ρ	Λ	Ο	Κ	Ρ	Α	Ρ	Ν
Ο	Ζ	Ρ	Λ	Α	Φ	Ρ	Η	Ν
Η	Β	Ω	Ξ	Ρ	Γ	Α	Ν	Τ
Υ	Λ	Σ	Μ	Δ	Η	Κ	Η	Ο
Β	Θ	Ι	Θ	Ι	Λ	Ο	Μ	Ν
Ν	Φ	Α	Τ	Α	Π	Σ	Λ	Λ

Γ	Α	Θ	Η	Ν	Α	Ψ	Ω	Μ
Ε	Μ	Φ	Υ	Λ	Ι	Ο	Σ	Ν
Κ	Α	Ρ	Α	Μ	Ε	Λ	Α	Τ
Κ	Σ	Β	Α	Ν	Ι	Α	Σ	Ι
Α	Σ	Π	Φ	Η	Ξ	Γ	Ψ	Ν
Τ	Ω	Ψ	Χ	Ψ	Μ	Α	Π	Ν
Ε	Δ	Φ	Δ	Ν	Ε	Ι	Ε	Τ
Π	Λ	Α	Τ	Ω	Ν	Δ	Ι	Α
Π	Ρ	Λ	Ο	Κ	Ρ	Α	Ρ	Ν
Ο	Ζ	Ρ	Λ	Α	Φ	Ρ	Η	Ν
Η	Β	Ω	Ξ	Ρ	Γ	Α	Ν	Τ
Υ	Λ	Σ	Μ	Δ	Η	Κ	Η	Ο
Β	Θ	Ι	Θ	Ι	Λ	Ο	Μ	Ν
Ν	Φ	Α	Τ	Α	Π	Σ	Λ	Λ