Η Ιστορία του Σχολείου μας

Λεπτομέρειες: Κατηγορία: Ιστορικό Σχολείου; Εμφανίσεις: 2249

2.Κοινωνικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες που επηρέασαν τη λειτουργία του σχολείου

Στα αμέσως επόμενα χρόνια ο αριθμός των κατοίκων, και κατά συνέπεια των μαθητών, μειώνεται. Το 1928 στη Νέα Καρβάλη κατοικούν μόνο 1090 κάτοικοι ενώ είχαν αρχικά εγκατασταθεί 2500 περίπου. Οι μαθητές μειώνονται δραματικά και το σχολικό έτος 1935-36 αριθμούν μόνο 67, ο μικρότερος αριθμός μαθητών στην ιστορία του σχολείου.

Από τότε όμως και έως το 1940 ο αριθμός των μαθητών αρχίζει να αυξάνεται παράλληλα με την αύξηση των κατοίκων του χωριού και φθάνει τους 150 μαθητές, τόσους, δηλαδή, όσους είχε αρχικά με την ίδρυσή του. Κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής από το 1940 έως το 1944 το σχολείο σταμάτησε να λειτουργεί. Αμέσως μετά τον πόλεμο όσοι μαθητές είχαν διακόψει τη φοίτησή τους και δεν είχαν περάσει το 15^ο έτος της ηλικίας τους αλλά και αυτοί που είχαν συμπληρώσει το 6^ο έτος εγγράφονται στο Δημοτικό Σχολείο. Έτσι εξηγείται η μεγάλη αύξηση των μαθητών που παρατηρείται. Το σχολικό έτος 1947-48, μάλιστα, καταγράφεται ο μεγαλύτερος αριθμός μαθητών που ανέρχεται στους 296.

Εικόνα 1: Οι μαθητές του 2ου μονοτάξιου Δημοτικού Σχολείου Νέας Καρβάλης πριν τηνπαρέλαση της 25^ης Μαρτίου 1956. Από το φωτογραφικό αρχείο του αείμνηστου Μιχαήλ Α. Ιωσηφίδη

Συνεχίζει βέβαια το σχολείο να λειτουργεί ως τριθέσιο και η αναλογία δασκάλου προς μαθητές είναι 1/100 περίπου ενώ ο Α.Ν. 1800/1939 «Περί αστικών σχολείων» όριζε ως ανώτερο αριθμό μαθητών ανά δάσκαλο τους 60. Η αναλογία αυτή αλλά και η διατήρηση του μαθητικού πληθυσμού σε υψηλά επίπεδα συνέβαλαν στην ίδρυση λίγο αργότερα και δεύτερου σχολείου. Έτσι το 1952 ιδρύεται το 2^ο 1/τάξιου πρότυπου Δημοτικό Σχολείο.

Η αστυφιλία και η μετανάστευση προς τα αστικά κέντρα δε φαίνεται να επηρεάζει τη Νέα Καρβάλη. Η επιστροφή των μεταναστών από το εξωτερικό, κυρίως από τη Γερμανία, η εγκατάσταση κατοίκων της Λεύκης στη Νέα Καρβάλη, η εγκατάσταση των παλιννοστούντων από τη πρώην Σοβιετική Ένωση και η εγκατάσταση των οικονομικών μεταναστών έχει σαν αποτέλεσμα την περεταίρω αύξηση του πληθυσμού του χωριού και κατ? επέκταση των μαθητών του σχολείου. Το 1978-79 συγχωνεύεται το Δημοτικό Σχολείο της Λεύκης με 4 μαθητές και το 1991 το Δημοτικό Σχολείο Χαλκερού με 10 μαθητές. Η οργανικότητα του σχολείου αυξάνεται σταδιακά. Το 1968 γίνεται συγχώνευση των δύο σχολείων και προαγωγή σε 4/θ, το 1977 σε 5/θ, το 1980 σε 6/θ, το 1981 σε 7/θ, το 1999 σε 8/θ, το 2005 σε 10/θ και το 2006 σε 12/θ. Επίσης το 1990-1996 λειτούργησαν τάξεις υποδοχής και φροντιστηριακά τμήματα. Το 2004 ιδρύεται ολοήμερο τμήμα, το 2009 ιδρύεται Τμήμα Ένταξης και από 2010 λειτουργεί με το Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα.

Συμπερασματικά, το σχολείο σήμερα με την οργανωτική του δομή, όπως αυτή διαμορφώθηκε διαχρονικά και το προσωπικό που υπηρετεί σε αυτό έχει τη δυνατότητα να επιτύχει με τον καλύτερο τρόπο το σκοπό της εκπαίδευσης όπως αυτός ορίζεται από την πολιτεία.

2. Σχολικό κτίριο

Εικόνα 2: Οι δάσκαλοι και οι μαθητές στην είσοδο του ξύλινου Σχολείου. Σχολικό έτος 1928-1929. Από το φωτογραφικό αρχείο της Αικατερίνης Διδυμοπούλου Πορφυριάδου

Οι πρόσφυγες μετά την εγκατάστασή τους στη Νέα Καρβάλη έπρεπε να φροντίσουν για τη συνέχιση της μόρφωσης των παιδιών τους, που φοιτούσαν στο νηπιαγωγείο, στο παρθεναγωγείο και στο αρρεναγωγείο του Γκέλβερι. Από τα πρώτα ξύλινα παραπήγματα που κατασκευάσθηκαν στο νέο χωριό ήταν και το σχολείο. Κατασκευάσθηκε το 1925 στη βορειοανατολική πλευρά του οικισμού. Η ανάγκη σχολικής στέγης για τους μαθητές της Νέας Καρβάλη ήταν μεγάλη. Η προσωρινή λύση του ξύλινου σχολείου δεν επαρκούσε. Το πρόβλημα βέβαια δεν ήταν μόνο τοπικό. Οι ελλείψεις σε ολόκληρη τη χώρα ήταν μεγάλες. Η κυβέρνηση του Ελ. Βενιζέλου αποφασίζει να αντιμετωπίσει συστηματικά το πρόβλημα υλοποιώντας το πρόγραμμα «ανεγέρσεως σχολικών κτιρίων καθ? άπαν το κράτος». Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος ξεκινά η ανέγερση διδακτηρίου τεσσάρων αιθουσών, σε οικόπεδο έκτασης 11,5 στρεμμάτων. Οι εργασίες της ανέγερσης ξεκίνησαν το 1932 με δαπάνες του κράτους αλλά και εισφορές γηγενών δωρητών, και ολοκληρώθηκαν το 1936. Τότε εγκαινιάσθηκε και παραδόθηκε στους κατοίκους της Νέας Καρβάλης. Το κτίριο καταλαμβάνει τη βόρεια πλευρά του οικοπέδου αφήνοντας έναν τεράστιο χώρο ως αύλειο. Είναι διώροφο, πετρόχτιστο με κεραμοσκεπή, προσανατολισμένο προς τη μεσημβρία με θέα τη θάλασσα.

Στην περίοδο της βουλγαρικής κατοχής το κτίριο υπέστη ζημιές οι οποίες αποκαταστάθηκαν μετά την απελευθέρωση. Η πρώτη σοβαρή παρέμβαση στο κτίριο έγινε το 1950 και το κόστος της ανήλθε στα 60 εκατομμύρια δραχμές (πληθωρικά χρήματα) περίπου τα οποία

Εικόνα 2: Εγκαίνια του Δημοτικού Σχολείου το 1936. Από το ιστορικό αρχείο των Καππαδοκών στη Νέα Καρβάλη.

εξασφαλίσθηκαν από δωρεές των κατοίκων[3]. Τον Ιανουάριο του 1952 αποφασίζεται η ανέγερση αφοδευτηρίων αφού το σχολείο «στερείται παντελώς αφοδευτηρίων»[4]. Οι επόμενες μεγάλες παρεμβάσεις και επισκευές έγιναν στο κτίριο το 1968 και το 1971. Η δαπάνη των εργασιών προήλθε από κληρονομιά, που άφησε με ιδιόχειρη διαθήκη στο σχολείο ο πατριώτης Γεώργιος Μ. Σιδηρόπουλος κάτοικος Βουλιαγμένης Αθηνών.

Η ίδρυση του 2^ου μονοθέσιου Δημοτικού Σχολείου στη Νέα Καρβάλη το 1952-53 το οποίο αρχικά συστεγάζεται με το 3/θ Δημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο, δημιουργεί την ανάγκη ανέγερσης ενός μονοταξίου διδακτηρίου. Οι πιέσεις της κοινότητας ευοδώνονται και την 1 Ιουνίου του 1957 εγκρίνεται η ανέγερση του[5]. Την ευθύνη ανέγερσης του νέου διδακτηρίου αναλαμβάνει η Σχολική Εφορεία, με πρόεδρο τον Αλέξανδρο Ζ. Ιωσηφίδη. Η αύξηση του μαθητικού δυναμικού σε συνδυασμό με τις νέες εκπαιδευτικές συνθήκες και τη βελτίωση της αναλογίας μαθητών ανά εκπαιδευτικό οδηγεί στην ανάγκη προσθήκης αιθουσών. Τον Απρίλιο του 1984[6] παραδίδονται στο σχολείο δύο αίθουσες και ένα γραφείο δασκάλων και το 1994 τρεις αίθουσες διδασκαλίας. Το 2008 χτίζεται με δωρεά του αείμνηστου Καππαδόκη πατριώτη Ατλαμάζογλου Κυπριανού και της αδελφής του Ειρήνης αίθουσα πολλαπλών χρήσεων-γυμναστηρίου και το 2012 εγκαινιάζεται η νέα πτέρυγα όπου παραδίδονται μια αίθουσα πληροφορικής, δυο αίθουσες διδασκαλίας, γραφείο εκπαιδευτικών, βιβλιοθήκη και αποθήκη.

3. Οι μαθητές

Για να κατανοήσουμε τις δυσκολίες στη σχολική πρόοδο των μαθητών του σχολείου της Νέας Καρβάλης στα πρώτα χρόνια της εγκατάστασης θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τους παρακάτω παράγοντες:

Η μητρική γλώσσα των μαθητών ήταν τα τουρκικά και παρουσίαζαν μεγάλα προβλήματα στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας.
Πρώτο μέλημα των προσφύγων μετά την εγκατάστασή τους σε ένα σκληρό ανθρωπογενές αλλά και φυσικό περιβάλλον ήταν η επιβίωσή τους.
Οι πλουσιότεροι και πιο μορφωμένοι εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη.
Οι 150 μαθητές που συγκεντρώθηκαν αρχικά δεν είχαν ούτε βιβλία ούτε τετράδια και η εκπαίδευση που ελάμβαναν από την κοινότητα ήταν υποτυπώδης.

Είναι λοιπόν φανερό ότι η σχολική πρόοδος και η επίδοση των μαθητών θα ήταν ανάλογη. Το γεγονός αυτό αναφέρεται στις εκθέσεις των διευθυντών του σχολείου και σε μεταγενέστερες περιόδους[7]. Επισημαίνουν ότι η γενική υγιεινή κατάσταση των μαθητών παρά το νοσηρό του κλίματος είναι ικανοποιητική σε αντίθεση με την πνευματική τους κατάσταση που είναι «λίαν καθυστερημένη». Ως βασικούς λόγους για την κατάσταση αυτή αναφέρουν την ξενογλωσσία, ότι, δηλαδή, όλοι οι γονείς των μαθητών έχουν σαν μητρική γλώσσα την τουρκική, την οποία μιλούν όλοι οι μαθητές ως συνέπεια του γλωσσικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ανατρέφονται, και τις κλιματολογικές συνθήκες, οι οποίες ευνοούσαν τις ασθένειες[8]. Ένας άλλος παράγοντας που ίσως και αυτός να δίνει μια εξήγηση

Εικόνα 3: Στην είσοδο του Δημοτικού Σχολείου. Σχολικό έτος 1950-51. Από το φωτογραφικό αρχείο της Δήμητρας Τσαταλπά.

για το μαθησιακό επίπεδο των μαθητών, είναι το κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο των γονέων τους. Από τα μαθητολόγια που υπάρχουν στο αρχείο του σχολείου, παρατηρούμε ότι μέχρι και τη δεκαετία του ?60 το 85% των πατεράδων των μαθητών είναι αγρότες, δηλαδή, γεωργοί[9] των 12 στρεμμάτων και λίγοι κτηνοτρόφοι. Επίσης ο αριθμός των ορφανών από πατέρα είναι σε εξαιρετικά υψηλά ποσοστά (37%) το 1927 και επανέρχεται σταδιακά σε φυσιολογικά επίπεδα τη δεκαετία του ?70. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η οικονομική κατάσταση των μαθητών σε συνδυασμό με το μορφωτικό επίπεδο των γονέων τους[10] ήταν παράγοντες που συνέβαλαν αρνητικά στην πνευματική ανάπτυξη των μαθητών. Η προσφυγιά, οι δυσκολίες στην ελληνική γλώσσα, η βουλγαρική κατοχή και ο εμφύλιος πόλεμος δυσχέραναν περισσότερο την κατάσταση. Η φτώχεια και η πείνα που κυριαρχούσε σχεδόν σε κάθε σπιτικό, επιβάλλει κατ? αρχήν την ανάγκη για επιβίωση. Αυτό που ενδιέφερε τους γονείς περισσότερο ήταν να έχουν εργατικά χέρια και λιγότερο η σχολική πρόοδος των παιδιών τους. Μόνο από τη δεκαετία του ?60 η κατάσταση άρχισε σταδιακά να αλλάζει και το επίπεδο των μαθητών/τριων να βελτιώνεται

Το μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων της Νέας Καρβάλης άρχισε να ανεβαίνει από τη στιγμή που λύθηκαν τα βασικά προβλήματα επιβίωσης. Σταδιακά οι ασχολίες των κατοίκων μεταβάλλονται και εμφανίζονται νέα επαγγέλματα. Το 1977 το 40% περίπου είναι ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, το 38% έμποροι, βιοτέχνες, τεχνίτες, οικοδόμοι και αυτοκινητιστές, ενώ οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι είναι μόνο το 22%. Ο πρώτος μαθητής του σχολείου που τελείωσε την τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν ο Κυπριανός Ατλαμάζογλου[11]

Εικόνα 4: Σχολικό έτος 1957-58. Από το φωτογραφικό αρχείο του Χατζηβασιλειάδη Πρόδρομου.

(1921-2012) ο οποίος αποφοίτησε από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο Χημικός Μηχανικός. Οι επόμενες επιτυχίες μαθητών του Δημοτικού Σχολείου σημειώθηκαν μετά από αρκετά χρόνια. Οι Ιωσηφίδης Α. Γρηγόριος, Μοσχοφίδης Θρασ. Κων/νος γεννηθέντες το 1936 αποφοίτησαν το εξατάξιο γυμνάσιο και ο Πεταλίδης Παν. Πλάτωνας γεννηθείς το 1936 την Εμπορική Σχολή. Από την τριτοβάθμια εκπαίδευση μετά τον Κυπριανό Ατλαμάζογλου αποφοίτησαν οι μαθήτριες Ισαακίδου Δέσποινα που γεννήθηκε το 1951 πτυχιούχος Αγγλικής Φιλολογίας, ο Χατζάτογλου Ανέστης που γεννήθηκε το 1948 πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Δημοτικής Εκπαίδευσης και η Φουντίδου Σουσάνα που γεννήθηκε το 1951 πτυχιούχος της Σχολής Νηπιαγωγών. Από τότε και έπειτα ακολούθησαν πάρα πολλές επιτυχίες μαθητών του σχολείου. Τα τελευταία τριάντα χρόνια μεγάλος αριθμός μαθητών από τη Νέα Καρβάλη είναι στους επιτυχόντες
τηςτριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

4. Οι δάσκαλοι

Καθοριστικό ρόλο στην πορεία του σχολείου ως κοινωνικού οργανισμού έπαιξαν οι δάσκαλοι. Η δραστηριότητά τους δεν περιοριζόταν μόνο στο εσωτερικό περιβάλλον του

Εικόνα 5: Ο πρώτος διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Διδυμόπουλος Βασίλειος. Από το φωτογραφικό αρχείο της Αικατερίνης Πορφυριάδου Διδυμοπούλου.

σχολείου αλλά επεκτείνονταν και στον κοινωνικό περίγυρο. Αξέχαστοι στη μνήμη των κατοίκων έμειναν οι δάσκαλοι που έζησαν στο χωριό μαζί τους και συμμετείχαν ενεργά στην κοινωνική του ζωή. Στο πλαίσιο αυτής της εργασίας θα αναφερθώ μόνο στο Διδυμόπουλο Βασίλειο τον πρώτο διευθυντή του σχολείου. Ήταν Καρβαλιώτης δάσκαλος στις Σχολές του Γκέλβερι, ο οποίος είχε σπουδάσει στη Ροδοκανάκειο Σχολή του Ζιντζίντερε με υποτροφία της Σχολικής Εφορείας ως άριστος μαθητής, για να γίνει δάσκαλος και να εργασθεί στα σχολεία της κοινότητας. Ήταν ο συνδετικός κρίκος των σχολών του Γκέλβερι (Καρβάλη) με το Δημοτικό Σχολείο της Νέας Καρβάλης.

Δραστηριότητες στο σχολείο

Σχολικός κήπος

Εικόνα 6: Ο ανθόκηπος του σχολείου το 1954. Από το φωτογραφικό αρχείο της Δέσποινας Κιουτσούκουστα Ιωσηφίδου.

Η δημιουργία σχολικού κήπου στο Δημοτικό Σχολείο Νέας Καρβάλης είναι απόρροια της εφαρμογής της αρχής της εργασίας και της αυτενέργειας στο σχολείο. «Έδαφος προσφορώτατον εφαρμογής της αρχής της εργασίας παρέχει η ύπαρξις εν τω σχολείω κήπου?» (Νικόλαος Εξαρχόπουλος).

Ακολουθώντας την άποψη αυτή και στο σχολείο της Νέας Καρβάλης δημιουργήθηκε σχολικός κήπος. Από τα 5,1 στρέμματα που μπορούσαν να καλλιεργηθούν αξιοποιούνταν τα 2,5 περίπου, ενώ τα υπόλοιπα ήταν σε αγρανάπαυση. Υπάρχει ανθόκηπος λαχανόκηπος και δενδρόκηπος με πολλά δένδρα.

Εκτός βέβαια από τον παιδευτικό του σκοπό ο σχολικός κήπος αρκετές φορές απέδιδε και κάποια χρήματα στο σχολείο

Γυμναστικές επιδείξεις

Εικόνα 7: Γυμναστικές επιδείξεις στη Νέα Καρβάλη το 1949. Από το φωτογραφικό αρχείο του δάσκαλου Θεόδωρου Τζιμόπουλου.

Εικόνα 8: Γυμναστικές επιδείξεις το 1953. Από το φωτογραφικό αρχείο της Μάλαμας Προδρομίδου

Μεταπολεμικά και μέχρι το 1975, στο τέλος της σχολικής χρονιάς και πριν τις καλοκαιρινές διακοπές, στο σχολείο διεξάγονταν Γυμναστικές Επιδείξεις. Μεγάλη σημασία δίνονταν στην οργάνωση των Γυμναστικών Επιδείξεων και τις παρακολουθούσε πολύς κόσμος. Το 1966 εισάγεται η τέλεση σχολικών αγώνων στίβου κατά διαμέρισμα στα

Εικόνα 9: Απονομή επάθλου από τον πρόεδρο της σχολικής εφορείας Αλέξανδρο Ζ. Ιωσηφίδη στους σχολικούς αγώνες το 1966 στο Δ.Σ. της Ν. Καρβάλης. Από το φωτογραφικό αρχείο του Νικολάου Α. Ιωσηφίδη.

σχολεία. Το σχολείο της Νέας Καρβάλης, είναι έδρα διαμερίσματος. Στους σχολικούς αγώνες συμμετέχουν και οι μαθητές των σχολείων του Ποντολιβάδου, της Νέας Κόμης, της Λεύκης και του Χαλκερού.

Υπήρχε συγκεκριμένο πρόγραμμα και αυστηρό τελετουργικό.

Εικόνα 10: Γυμναστικές επιδείξεις το 1964. Από το φωτογραφικό αρχείο της Ευαγγελίας Κιουτσούκουστα.

[1] Το καταστατικό του σωματείου βρίσκεται στο Ιστορικό Αρχείο Καππαδοκών στη Νέα Καρβάλη

[2]ΦΕΚ 258, 31-7-1926 τ. Α΄ «Περί ιδρύσεως και προαγωγής Δημοτικών Σχολείων»

[3]Πηγή: Βιβλίο Πράξεων Σχολικής Εφορίας Δημοτικού Σχολείου Νέας Καρβάλης. Πράξις 8/19-3-1952 της Σχολικής Εφορείας «? Η Σχολική Εφορεία θεωρούσα καθήκον και ύψιστην υποχρέωσίν της ? Αποφασίζει Α) Όπως εκφράση τας απείρους ευχαριστίας και τα θερμά συγχαρητήριά της εις τους κάτωθι 1) Άπαντας τους κατοίκους της Κοινότητος δια την εκ του υστερήματός των οικονομικήν ενίσχυσιν του Σχολικού Ταμείου δια ποσού πεντήκοντα, περίπου, εκατομμυρίων (50.000.000) δραχμών και την προσφορά προσωπικής εργασίας?»

[4] Πηγή: Βιβλίο Πράξεων Σχολικής Εφορίας Δημοτικού Σχολείου Νέας Καρβάλης. Πράξις 4/20-1-1952

[5]Α.Π. 17505γ Διεκπ. 2688/1-6-1957έγγραφο του ΥΠΕΠΘ με θέμα «Έγκριση έργου ανεγέρσεως δ/ρίου και χορήγησης πιστώσεως»

[6]Α.Π. 62043/18-4-1984 απόφαση νομάρχη Έγκριση προσωρινής παραλαβής έργου.

[7] Από το σχολικό έτος 1952-53 μέχρι και το σχολικό έτος 1958-59

[8] Αναφέρεται ότι μέχρι το 1936 μόνο το 50% των βρεφών κατόρθωνε να επιζήσει, λόγο της ελονοσίας από την οποία έπασχαν όλοι. Το 1957 το 90% των μαθητών των τριών μικρότερων τάξεων πέρασε επιδημία ιλαράς ή κοκίτη και έλειψε τουλάχιστον δύο μήνες, ενώ το 1958 το 60% των μαθητών ασθένησε από την ασιατική γρίπη.

[9]Ο γεωργικός κλήρος ήταν αρχικά 14 στρέμματα και κατεβαίνει στα 9 γύρω στο 1955. Λίγα για να ζήσει με αξιοπρέπεια μια οικογένεια. Γι? αυτό στα χωράφια που είναι ποτιστικά καλλιεργούνται λαχανοκηπευτικά προϊόντα.

[10] Το σχολικό έτος 1958-59 το 50% περίπου είχε τελειώσει το δημοτικό και ελάχιστοι κάποιες γυμνασιακές τάξεις, ενώ οι υπόλοιποι ήταν τελείως αγράμματοι ή είχαν τελειώσει κάποιες τάξεις του δημοτικού.

[11]Ο Κυπριανός Ατλαμάζογλου, κάτοικος Αθήνας μέχρι τον θάνατό του 16/9/2012, δεν ξέχασε ποτέ την ιδιαίτερη πατρίδα του και ειδικά το σχολείο, όπου έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Είναι ο μεγάλος δωρητής του Δημοτικού Σχολείου. Κατασκεύασε και πρόσφερε μαζί με την αδελφή του Ειρήνη Ατλαμάζογλου στο Δημοτικό Σχολείο μια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων συνολικής επιφάνειας 310 τ.μ. Το σχολείο, ως ελάχιστη τιμή στην τεράστια προσφορά και αγάπη τους προς αυτό, ονόμασε την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και τη βιβλιοθήκη-αναγνωστήριο «Κυπριανός και Ειρήνη Ατλαμάζογλου».

Επόμενο >